Regelmatig kom ik op bijeenkomsten en vergaderingen waar 80% van de mensen niet meedoet of iets anders aan het doen is. Waar beeld-oordeel- en besluitvorming door elkaar heen lopen en waar mensen door elkaar heen praten en niet naar elkaar luisteren. 

Als eerste is het van belang dat iedereen zich hiervan bewust is en zich realiseert hoe onprettig het is om naar dit soort bijeenkomsten te gaan. Het zal je niet verrassen, maar ik ben nog niemand tegengekomen die hier veel plezier uit haalde en gemotiveerd zijn bijdrage leverde. 

Gelukkig zijn dit soort situaties vrij snel te tackelen als iedereen bereid is om verantwoordelijkheid te nemen voor de inhoud, de vergaderprocedures en naar elkaar te luisteren. En natuurlijk met een goede voorzitter in huis, die snapt dat voorafgaand aan goede besluitvorming, 80% van de tijd moet worden besteed aan de beelden en oordelen. Een voorzitter ook die goed onderscheid weet te maken op welk niveau hij de vergadering wil betrekken bij een inhoudelijk onderwerp (informeren, meepraten of denken en/of meebeslissen). Als de voorzitter dan ook nog eens leuke vergadertechnieken toepast, kan het zomaar zijn dat het vergaderplezier terugkomt.